Τοποθέτηση του Δημήτρη Μάρη, Πρόεδρου του Σωματίου Μισθωτών Τεχνικών στη σύσκεψη Σωματείων – Εργατικών Κέντρων – Ομοσπονδιών στις 13 Σεπτέμβρη

Αντικρίζοντας τις εικόνες της πλημμυρισμένης Θεσσαλίας, σε συνέχεια των πρόσφατων πυρκαγιών, σε Έβρο, Ρόδο, Αττική & Εύβοια, του εγκλήματος στα Τέμπη, θυμόμαστε αντίστοιχα τις προηγούμενες πλημμύρες σε όλη την Ελλάδα, τις πυρκαγιές, τα τεράστια προβλήματα από τα χιόνια και αναρωτιόμαστε : 

Γιατί κάθε χρόνο έχουμε τις ίδιες εικόνες; Γιατί βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιες μεγάλες καταστροφές, ενώ η επιστήμη, η τεχνική και η τεχνολογία μπορούν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις από τις δασικές πυρκαγιές & στην προκειμένη από τις πλημμύρες; Τι «εμποδίζει» την αξιοποίησή τους για την έγκαιρη προετοιμασία και για κατασκευή των απαραίτητων υποδομών;

Στην προκειμένη είναι εμφανής πλέον η ανυπαρξία ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας και πρόληψης, ως αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής που έχουν εφαρμόσει όλες οι κυβερνήσεις. Τα απαραίτητα έργα δεν αποτελούν προτεραιότητα για το αστικό κράτος, διότι δεν αποδίδουν μεγάλα κέρδη στους  επιχειρηματικούς ομίλους, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα εκμετάλλευσης τους μετά την ολοκλήρωση αυτών. Για το λόγο αυτό δε χρηματοδοτούνται από την ΕΕ, που συστήνει στις κυβερνήσεις ότι είναι προτιμότερο να δίνουν αποζημιώσεις - ψίχουλα μετά τις καταστροφές, παρά να προβλέπουν την κατασκευή των απαραίτητων υποδομών. Τα όποια έργα εξαγγέλλονται, συνήθως μετά από μεγάλες καταστροφές, πυρκαγιές ή πλημμύρες, στην πορεία υλοποιούνται με περικοπές στα κονδύλια, αποτελούν «μπαλώματα» και συνιστούν αποσπασματικές παρεμβάσεις, ενώ πολλές φορές μεταφέρουν το πρόβλημα από τη μία περιοχή στην άλλη, αφού δεν είναι ολοκληρωμένα.

Ωστόσο μπορεί εμείς σήμερα να μιλάμε για άλλη μία τραγωδία, αυτή τη φορά με θύμα το λαό της Θεσσαλίας, αυτό δεν ισχύει για το κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους, ειδικά στον κλάδο της κατασκευής που πλέον αποκτούν άλλο ένα πεδίο επενδύσεων. Σε πρώτη φάση με τα αντιπλημμυρικά έργα που θα κατασκευαστούν άμεσα, αποσπασματικά και με ελλιπείς προδιαγραφές, ενώ σε δεύτερη φάση, μπορεί να ανοίξει κύκλος επενδύσεων συνολικά στα τμήματα των περιοχών που έχουν  πληγεί ανεπανόρθωτα από τις πλημμύρες.

Αυτό που στο μυαλό μας και στο μυαλό του λαού συνολικά φαίνεται σαν τραγωδία, για το κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους αποτελεί άλλη μία ευκαιρία. Μια ευκαιρία να αυξήσει περαιτέρω τα κέρδη του από τα νέα πεδία επενδύσεων, αξιοποιώντας παράλληλα και το νομικό οπλοστάσιο που του έχουν εξασφαλίσει το σύνολο των κυβερνήσεων, απέναντι στα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις μας. 

Ως εργαζόμενοι μηχανικοί στον κλάδο μελέτης  - κατασκευής γνωρίζουμε ήδη τι θα φέρει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, καθώς οι σχετικές διατάξεις εφαρμόζονται πάνω από μία 20ετία σε όσους συναδέλφους αμείβονται με το άθλιο καθεστώς του ΔΠΥ (το γνωστό μπλοκάκι). Το σταθερό ωράριο, η αμοιβή των υπερωριών, οι άδειες που στους εργαζόμενους με μπλοκάκι είναι συνεχώς σε αμφισβήτηση από την εργοδοσία και απαιτείται η συνεχής διεκδίκησή τους, τώρα έρχεται να γενικευτεί για όλους τους εργαζόμενους με την κρατική βούλα, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο στους επιχειρηματικούς ομίλους, την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσής μας. Το ότι επιλέγουν να έρθει το νομοσχέδιο την επόμενη εβδομάδα αποδεικνύει πέρα από την αθλιότητα της κυβέρνησης ότι οι στόχοι του κεφαλαίου δεν παίρνουν παράταση, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

Από την πλευρά των σωματείων που αποτελούν τον ταξικό πόλο στο εργατικό κίνημα, οφείλουμε να αναδεικνύουμε τον ενιαίο χαρακτήρα της επίθεσης, είτε πρόκειται για την ακρίβεια που μας τσακίζει, είτε για τις φυσικές καταστροφές, είτε για τα εργασιακά μας δικαιώματα. Αντιμετωπίζουμε και εμείς από την ταξική μας θέση, την πολιτική του κεφαλαίου συνολικά και όχι απλά σε επίπεδο επικαιρότητας, όπως θλιβερά πράττει η ΓΣΕΕ.

Απέναντι λοιπόν στο ενιαίο σχέδιο του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων, αντιτάσσουμε το δικό μας σχέδιο αντεπίθεσης και ανατροπής, με πρώτο σταθμό το συλλαλητήριο της Παρασκευής και κάλεσμα για απεργία.