ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΣΑΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ (25 -26 -27 ΦΛΕΒΑΡΗ 2024)
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ
για πιο ισχυρό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών σε Γραφεία & Εργοτάξια
Ολοκληρώνουμε το βήμα για την υπογραφή ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις & δικαιώματα
Στηρίζουμε την ΕΣΑΚ για ένα Σωματείο
- ικανό να υποχρεώσει την εργοδοσία να υπογράψει και να εφαρμόσει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις, η οποία θα καλύπτει τους εργαζόμενους με Μπλοκάκι
- που θα συντονίζει καθημερινά τη δράση του με το Συνδικάτο Οικοδόμων και τα υπόλοιπα σωματεία του κλάδου των Κατασκευών
- που θα συμβαδίζει αγωνιστικά με τα εκατοντάδες ταξικά σωματεία που σημαδεύουν τον πραγματικό αντίπαλο, τους μεγάλους ομίλους, την πολιτική του κεφαλαίου και την ΕΕ, μακριά από λογικές απομόνωσης και αδράνειας και αδιέξοδες διασπαστικές κινήσεις
- που θα οριοθετήσει το χώρο ευθύνης του στους κλάδους Κατασκευών και Επιστημονικών Τεχνικών Υπηρεσιών με καταστατική Συνέλευση μετά τις εκλογές
- που θα λειτουργεί πραγματικά με βάση τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των μελών του και όχι με παραταξιακά παζάρια στο ΔΣ
Βαδίζουμε μαζί με τις ζωντανές δυνάμεις που βρίσκονται πραγματικά στην πρώτη γραμμή στους φοιτητικούς αγώνες και στα μπλόκα των αγροτών, με τους πρωταγωνιστές της οργάνωσης της γενικής απεργίας στις 28 Φλεβάρη, στον αντίποδα της πλειοψηφίας της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
Συνεχίζουμε με τις ταξικές δυνάμεις που μετά το έγκλημα των Τεμπών μπήκαν μπροστά με το σύνθημα: «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»!
Συμπορευόμαστε με τα σωματεία που μετέχουν στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ, για να υπερασπιστούμε το μισθό, τα δικαιώματα & τη ζωή μας:
- Ενάντια στην ακρίβεια και τη φοροληστεία, για την προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος απ’ τις φυσικές καταστροφές
- Ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και στις κατευθύνσεις της ΕΕ, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο
- Ενάντια στην πολιτική της ΕΕ που καταστρέφει την αγροτική παραγωγή, φέρνει πανάκριβα τρόφιμα και ενέργεια
- Ενάντια στην ελληνική πολεμική εμπλοκή στο ρόλο του σημαιοφόρου των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ--ΕΕ που μετατρέπει τη χώρα σε θύτη και το λαό σε θύμα για τα κέρδη των ομίλων
Για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου, ΝΑΤΟ & ΕΕ και των κυβερνήσεών τους.
Ώρα κλιμάκωσης του αγώνα για την υπογραφή ΣΣΕ
Το ΣΜΤ εισέρχεται στην «τελική ευθεία» της διαπραγμάτευσης με την εργοδοσία
Η κατάκτηση ΣΣΕ μετά από 12 χρόνια αποτελεί βασικό βήμα για την υπεράσπιση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων μας.
Επιβάλαμε στην εργοδοσία να διαπραγματεύεται μαζί μας
Η προηγούμενη ΣΣΕ το 2008 είχε «εκδοθεί» μετά από προσφυγή του Σωματείου στη διαιτησία του ΟΜΕΔ, καθώς τότε οι εργοδότες αρνούνταν να «αναγνωρίσουν» το ΣΜΤ ως συνομιλητή. Η Σύμβαση αυτή κάλυψε τους εργαζόμενους με ΔΠΥ για πρώτη φορά στη χώρα μας.
Το προηγούμενο διάστημα που το σωματείο κατέθεσε πρόταση για υπογραφή νέας ΣΣΕ, οι εργοδότες προκειμένου να διαπραγματευτούν «αποκλειστικά» μαζί μας ζήτησαν «απόφαση δικαστηρίου» για το ότι είμαστε το πιο «αντιπροσωπευτικό» Σωματείο, δλδ ότι εκπροσωπούμε περισσότερους εργαζόμενους στον κλάδο απ’ τους ΟΣΕΤΕΕ(ΣΤΥΕ). Τελικά και η ΟΣΕΤΕΕ προσήλθε στη διαπραγμάτευση.
Ωστόσο η αντιπρόταση των εργοδοτών της 14ης Φλεβάρη δε μπορεί να γίνει δεκτή, γιατί σε σύγκριση με τη ΣΣΕ του 2008-2009:
- δεν «περιλαμβάνει» τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι» δηλαδή την πλειοψηφία του κλάδου
- προτείνει μισθούς μειωμένους σε σχέση με εκείνους του 2009 και καταργεί επιδόματα που κατοχύρωνε η προηγούμενη ΣΣΕ όπως: παιδιών, εργοταξίου, ενοικίου για διαμονή εκτός κατοικίας, μεταπτυχιακού κ.α.
Έχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά, αλλά γνωρίζουμε πως να τον βαδίσουμε:
- με τη μαζικοποίηση του ΣΜΤ, την εδραίωσή του με ισχυρά θεμέλια μέσα σε γραφεία και εργοτάξια
- με μέλη του ΣΜΤ πρωταγωνιστές στο χώρο δουλειάς για να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζόμενων η διεκδίκηση υπογραφής ΣΣΕ, με πραγματικούς απεργούς που θα «νεκρώνουν» γραφεία και εργοτάξια, θα συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις
- με τις μαζικές Γενικές Συνελεύσεις για την οργάνωση και το σωστό προσανατολισμό του αγώνα
- με τις διαρκείς αγωνιστικές παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία των απολύσεων όποιων αντιστέκονται
- με τη συμπόρευση με την Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Οικοδόμων στις κλαδικές απεργίες, το συντονισμό στην οργάνωση του αγώνα στα εργοτάξια. Οι Οικοδόμοι πρώτοι πέτυχαν υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με αυξήσεις, συνεχίζουν τη μάχη για να κηρυχτεί υποχρεωτική η εφαρμογή της, να υπογραφούν εργοταξιακές Συμβάσεις με ψηλότερα μεροκάματα.
Δε γυρνάμε πίσω
Αφήνουμε οριστικά πίσω μας την εποχή που με ευθύνη των δυνάμεων της Αριστερής Πρωτοβουλίας Τεχνικών (ΑΠΤ) και αυτών που συσπειρώνονται σήμερα στη Barricada και της Συνάρτησης Τεχνικών, ακολουθήθηκε η γραμμή των ίσων αποστάσεων ανάμεσα στον εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Αφήνουμε πίσω μας την εποχή της ουσιαστικής αδράνειας στο όνομα των κατά φαντασίαν συντονισμών πρωτοβάθμιων σωματείων, που επέτρεψε στην εργοδοσία να μην κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για ΣΣΕ για μια δεκαετία.
Σημαδεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις τους, με σχέδιο κλιμάκωσης της ταξικής πάλης που αποφάσισαν όλες οι γενικές συνελεύσεις του σωματείου στην προηγούμενη θητεία. Για να μην περάσει το σχέδιο αυτό, στις συνελεύσεις συνεργάζονταν η ΑΠΤ, η Barricada και η Συνάρτηση. Ιδιαίτερα η ΑΠΤ, πάρα τις φραστικές κορώνες για κίνημα ανατροπής, ήταν και παραμένει ουρά της Barricada στη γραμμή που σημαδεύει μόνο την κυβέρνηση Μητσοτάκη και αθωώνει την πολιτική της ΕΕ.
Αυτές οι δυνάμεις που αποτελούσαν την πλειοψηφία στο ΔΣ, προσπάθησαν να επιβάλλουν μια γραφειοκρατική λειτουργία στο ΔΣ η οποία αμφισβητούσε κάθε απόφαση των γενικών συνελεύσεων λίγες μέρες μετά, αμφισβητούσε στην πράξη το συντονισμό με το Συνδικάτο Οικοδόμων στα εργοτάξια του κλάδου.
Έφτασαν στο σημείο παραμονές των τελικών διαπραγματεύσεων για τη ΣΣΕ, να υπονομεύουν το κύρος του Σωματείου, αυτοί που τόσα χρόνια αρνούνται την καταστατική οριοθέτησή του στο χώρο των κατασκευών και των τεχνικών υπηρεσιών.
Την ώρα που αποτελεί προτεραιότητα η κάλυψη των δικαιωμάτων των γυναικών εργαζομένων με μπλοκάκι, εξακολουθούν να προβάλλουν την αντιδραστική ατζέντα της ΕΕ που διασπά την ταξική ενότητα των εργαζομένων και να συκοφαντούν την ΕΣΑΚ για ομοφοβικές αντιλήψεις.
Η γραμμή τους, η γραμμή της αναζήτησης του τάχα «μικρότερου κακού» που αφήνει στο απυρόβλητο τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, με τις κρατικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς, έχει χρεωκοπήσει.
Ευτυχώς αυτός ο προσανατολισμός δεν επικράτησε στο εργατικό κίνημα. Γι΄αυτό σήμερα μπορούν να υπάρχουν δραστήρια ταξικά Σωματεία που ξεπερνώντας τη ΓΣΕΕ και ενάντια στους νόμους ΝΔ –ΣΥΡΙΖΑ που περιορίζουν το δικαίωμα στην απεργία και επιβάλλουν το φακέλωμα των μελών των συνδικάτων, προκηρύσσουν πανεργατικές απεργίες όπως για το έγκλημα των Τεμπών, την ερχόμενη απεργία της 28ης Φλεβάρη.
Στις προηγούμενες εκλογές έγινε ένα μεγάλο βήμα με την ανάδειξη της ΕΣΑΚ σε πρώτη δύναμη
Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά, για ένα πιο ισχυρό ΣΜΤ στα γραφεία και στα εργοτάξια
Ο μύθος της «ανάπτυξης για όλους» καταρρέει... στις προτάσεις της εργοδοσίας
Την ώρα που οι εργοδότες (ΣΤΕΑΤ, ΣΑΤΕ, ΣΕΓΜ κλπ):
- σημειώνουν νέα ρεκόρ κερδοφορίας με το ανεκτέλεστο έργων των Κατασκευαστικών Ομίλων να ξεπερνά τα 17 δις€ ενώ διαφημίζουν την «κοσμογονία» έργων που θα ανέλθουν σε 100 δις€ στη δεκαετία
- «διαμαρτύρονται» για την έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού προκειμένου να ολοκληρωθούν τα έργα, ζητούν μέτρα αντιστροφής του «brain drain» μηχανικών και την «εισαγωγή» μεταναστών οικοδόμων
Την ίδια ώρα προτείνουν μισθούς επιπέδου 2008, αρνούνται να συμπεριλάβουν στη ΣΣΕ την πλειοψηφία των εργαζόμενων που αμοίβονται με Μπλοκάκι. Στο ίδιο διάστημα οι απώλειες λόγω του πληθωρισμού στον πραγματικό μισθό ξεπερνούν το 20% και οι απώλειες της ανάπτυξής τους αθροίζονται στις απώλειες του μισθού μας στη δεκαετία της κρίσης τους που ξεπέρασε το 30%.
Επιδιώκουν να θεμελιώσουν κέρδη δισεκατομμυρίων στη δική μας εκμετάλλευση που βαθαίνει, με διαρκές άνοιγμα της «ψαλίδας» ανάμεσα στην κερδοφορία τους και την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας:
• Με χαμηλούς μισθούς, τη φθηνή - ευέλικτη εργασία χωρίς δικαιώματα με το Μπλοκάκι
• Με τη 10ωρη - 12ωρη εργασία χωρίς υπερωρίες και τα Σαββατοκύριακα
• Με την αχαλίνωτη εντατικοποίηση για να «προλάβουμε» προθεσμίες και χρονοδιαγράμματα
Δε θα θυσιαστούμε εμείς για τα deadlines της κερδοφορίας τους...
Αυτές οι συνθήκες γεννούν τα εργοδοτικά εγκλήματα «ατυχήματα», καταστρέφουν τη σωματική και ψυχική μας υγεία για να εκτοξεύσουν την κερδοφορία κατασκευαστικών ομίλων, «επενδυτών» και τραπεζών.
Σε αυτό το τοπίο αποτελεί ασπίδα μας η κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Κλιμακώνουμε τη διεκδίκηση υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον Κλάδο Μελέτης – Κατασκευής, με στόχο την ουσιαστική αύξηση των μισθών μας και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (ΔΠΥ ή πρόσληψη), με κατοχύρωση βασικού μισθού βάσει προϋπηρεσίας απ’ το έτος κτήσης του πτυχίου, με αναπροσαρμογή μισθών ώστε να καλύπτονται οι απώλειες απ’ τον πληθωρισμό, 5νθήμερο - 7ωρο - 35ωρο, κατοχύρωση ωραρίων, αδειών, επιδομάτων εργοταξίου -μεταπτυχιακών σπουδών, ανθρώπινων συνθηκών εργασίας, προστασία της μητρότητας.
Σύγκρουση με την πολιτική κεφαλαίου–ΕΕ–ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεών τους
Η επίθεση διαρκείας στο εισόδημα μας συνεχίζεται με νέο γύρο κοινωνικών περικοπών, με διατήρηση της ληστρικής έμμεσης φορολογίας, με νέους άμεσους φόρους σε αυταπασχολούμενους και εργαζόμενους με μπλοκάκι, την ίδια στιγμή που δίνονται νέες φοροελαφρύνσεις στο κεφάλαιο.
- Ο πληθωρισμός στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης, τη στέγαση και την ενέργεια, βασικές ανάγκες και υπηρεσίες συρρικνώνει τον πραγματικό μισθό ακόμα κι όταν αυτός αυξάνεται ονομαστικά
- Η «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ συνεπάγεται πανάκριβη ενέργεια, στο όνομα της «κλιματικής κρίσης» φέρνει κέρδη στους ομίλους, ενεργειακή φτώχεια και εξάρτηση της χώρας
- Η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις ξεκληρίζει τους αγρότες για την αύξηση των κερδών βιομηχάνων και εμπόρων φέρνει διατροφική στέρηση και εξάρτηση της χώρας
- Η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, η επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή φέρνουν νέες ανατιμήσεις σε ενέργεια και προϊόντα
- Τα πανάκριβα επιτόκια εκτοξεύουν το κόστος των στεγαστικών δανείων γιγαντώνοντας τα κέρδη funds και τραπεζών. Τα νέα «κόκκινα» δάνεια απειλούν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες δίπλα στις προηγούμενες που ξεσπιτώνονται από κύμα πλειστηριασμών με άγρια καταστολή.
- Η «απελευθέρωση» της ΕΕ μετατρέπει σε πανάκριβα εμπορεύματα ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, υγεία, ασφάλιση και εκπαίδευση. Αυτός ο δρόμος της εμπορευματοποίησης όλων των αναγκών μας οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών, το δημόσιο σύστημα υγείας σε διάλυση, τα δημόσια σχολεία σε οριακή κατάσταση λειτουργίας.
Κλιμακώνεται η επίθεση στους εργαζόμενους και τα σωματεία. Ο νόμος Γεωργιάδη – συνέχεια των νόμων Βρούτση, Αχτσιόγλου και Χατζηδάκη – από τη μια διασφαλίζει τα κέρδη των εργοδοτών και ελαστικοποιεί πλήρως τις σχέσεις εργασίας (13ωρο ημερησίως και 70 ώρες τη βδομάδα, νέες συμβάσεις ευέλικτων μορφών απασχόλησης όπως κατά παραγγελία χωρίς οργανωμένο ωράριο) κι από την άλλη επιχειρεί να διαλύσει τη δυνατότητα των εργαζομένων να οργανώνονται και να παλεύουν, με το χτύπημα στην απεργία, την ποινικοποίηση της απεργιακής περιφρούρησης, τη στοχοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση σε εφαρμογή της πολιτικής ΕΕ και ΟΟΣΑ, προχωρά στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, δίνει τη χαριστική βολή στις σπουδές, τα πτυχία. Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων καταργεί το λαϊκό δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Ενισχύει την εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με συγχωνεύσεις & καταργήσεις τμημάτων, επιβολή διδάκτρων. Με περαιτέρω μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, την επιβολή λειτουργίας των δημόσιων Πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια που οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη υποταγή της γνώσης και της έρευνας στα επιχειρηματικά συμφέροντα και το κέρδος. Επιφέρει παραιτέρω υποβάθμιση των πτυχίων, νέο πλήγμα στα επαγγελματικά δικαιώματα και τους μισθούς με την ισοτίμηση των διπλωμάτων Πολυτεχνικών Σχολών με τα πτυχία των τριετών σπουδών κολλεγίων.
Απέναντι στους λαϊκούς αγώνες επιστρατεύεται η κρατική καταστολή, ενώ με το νέο ποινικό κώδικα αυστηροποιείται το πλαίσιο ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης. Χαρακτηριστικά είναι τα πρόσφατα παραδείγματα όπου χρησιμοποιήθηκαν ΜΑΤ και χημικά για να επιβάλλουν το ξεσπίτωμα λαϊκών νοικοκυριών, ενάντια στους βιοπαλαιστές αγρότες που αγωνίζονται για το εισόδημα και τη ζωή τους, για την τρομοκράτηση του φοιτητικού κινήματος με τρομοκρατικές επεμβάσεις ΜΑΤ –ΟΠΚΕ -ΕΚΑΜ σε χώρους πανεπιστημίων (Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, ΑΠΘ, Νομική Κομοτηνής).
Κλιμακώνεται η εμπλοκή της χώρας στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή
Συνεχίζεται η σφαγή στην Παλαιστίνη, με πάνω 30 χιλιάδες θύματα και δεκάδες χιλιάδες τραυματίες, ανάμεσά τους χιλιάδες μικρά παιδιά και βρέφη, κοντά στα 2 εκατομμύρια είναι οι εκτοπισμένοι.
Η ίδια πολιτική που έχει κηρύξει τον «πόλεμο» ενάντια στα δικαιώματα και τις ανάγκες μας είναι αυτή που επιβάλλει στην κυβέρνηση της ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ να στηρίζουν το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, να εμπλέκουν την Ελλάδα όλο και πιο βαθιά στο πόλεμο.
Βαφτίζουν «εθνικό» συμφέρον τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων για να προχωρήσουν στην άμεση στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στη σφαγή του Παλαιστινικού λαού, στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ –ΝΑΤΟ & ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, απ’ την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή. Καθιστούν το λαό συνένοχο στη σφαγή και τη χώρα στόχο αντιποίνων σε πιθανή ευρύτερη πολεμική ανάφλεξη.
Η αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα, με το πρόσχημα «της προστασίας της ναυσιπλοΐας», δηλαδή των εφοπλιστών, ο ορισμός του Νατοϊκού Στρατηγείου της Λάρισας σαν Επιχειρησιακό Στρατηγείο της ευρωπαϊκής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ερυθρά με Έλληνα Διοικητή, θέτει τη χώρα στην «αιχμή του δόρατος» σε σχεδιασμούς που βάζουν φωτιά στη Μέση Ανατολή και δι¬αιωνίζουν την κατοχή στην Παλαιστίνη.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στην ελληνική πολεμική εμπλοκή που αποτελεί ταυτόχρονα έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, στον αγώνα του για τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και τη δημιουργία ενιαίου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ στα σύνορα του 1967.
Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας και κλιμακώνουμε τον αγώνα και τη σύγκρουση με τους ομίλους και το κράτος τους για τις ανάγκες και τη ζωή μας
Οι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι και οργανωμένοι σε κάθε χώρο δουλειάς στα σωματεία μας απαντάμε με τη μοναδική ενότητα που μπορεί να αλλάξει την ζωή μας προς το καλύτερο: την ενότητα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων όλων όσων πλήττονται, απέναντι στην κοινή αιτία των προβλημάτων μας, απέναντι στην πολιτική κεφαλαίου, ΕΕ – ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν μέχρι τη συνολική ανατροπή της.