ΕΣΑΚ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ: ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ (12/1/2025)

 ·    22 Γενάρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με κάλυψη των εργαζόμενων με ΔΠΥ & πραγματικές αυξήσεις στο μισθό

·    Οργανώνουμε νέα απεργιακή κλιμάκωση σε γραφεία και εργοτάξια, μαζί με τους Οικοδόμους και τους υπόλοιπους εργαζόμενους στις Κατασκευές

Συνεχίζουμε μαζικά και αποφασιστικά στο δρόμο των απεργιών του Νοέμβρη!

Η υπογραφή ΣΣΕ αφορά άμεσα τη ζωή μας!

Ανάλογα με το πόσες δυνάμεις θα μπουν στη μάχη, θα εξαρτηθεί η δύναμη διαπραγμάτευσης με την εργοδοσία. Μέσα στους χώρους εργασίας κρίνεται η επιλογή της πραγματικής σύγκρουσης.

Η Σύμβαση πρέπει να γίνει υπόθεση του καθενός και της καθεμιάς, με την προετοιμασία της απεργίας μέσα σε κάθε χώρο εργασίας.

Για να σπάσει η αδιαλλαξία της εργοδοσίας απαιτείται συντονισμός με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του κλάδου.

Έχουμε πόλεμο με τους ομίλους, την κυβέρνηση και τα κόμματά τους, την ΕΕ & το ΝΑΤΟ

Οι μεγάλοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, επεκτάθηκαν σε νέες περιοχές, με ακόμα πιο βαθιά συμμετοχή των αντιμαχόμενων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων. Ο κόσμος βρίσκεται σήμερα ακόμα πιο κοντά στον κίνδυνο μιας μεγάλης πολεμικής σύρραξης, οι πυρηνικές απειλές και «προειδοποιήσεις» κλιμακώνονται, ενώ τα αντίπαλα στρατόπεδα δηλώνουν ανοιχτά πλέον ότι προετοιμάζονται με όλους τους τρόπους - στρατιωτικούς, οικονομικούς, πολιτικούς - «για αυτό που έρχεται σε λίγα χρόνια», όπως δήλωσε ο γγ του ΝΑΤΟ...

Οι δηλώσεις του νέου προέδρου των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ για τις προσαρτήσεις Γροιλανδίας, Καναδά και Διώρυγας του Παναμά χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο στρατιωτικής βίας, σηματοδοτούν αυτήν την όξυνση των ανταγωνισμών από την Ανατ. Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, μέχρι την Αρκτική και τον Ινδοειρηνικό. Η σύγκρουση συνυπάρχει με το παζάρι όλων με όλους, που διεκδικούν καλύτερες θέσεις στη διανομή της λείας.

Στα μεγάλα αδιέξοδα των ισχυρότερων καπιταλιστικών οικονομιών, έρχεται να δώσει προσωρινή διέξοδο για το κεφάλαιο η καταστροφική για τους λαούς κρεατομηχανή του ιμπεριαλιστικού πολέμου, με τις τεράστιες επενδύσεις στην πολεμική οικονομία, τις μπίζνες της «ανοικοδόμησης», το ματωμένο ξαναμοίρασμα του κόσμου, τις νέες λαϊκές θυσίες στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος». Σε αυτά τα επικίνδυνα σχέδια που ξεδιπλώνονται ταυτόχρονα με την κλιμακούμενη επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, σπεύδουν να διεκδικήσουν ρόλο «σημαιοφόρου» του ΝΑΤΟ η ελληνική κυβέρνηση με τη συμφωνία όλων των κομμάτων του συστήματος. Για να αναβαθμίσει της θέση της ελληνικής άρχουσας τάξης, η κυβέρνηση αφενός εμπλέκεται στους πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή και αφετέρου παζαρεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα, με βάση τις ατλαντικές υποδείξεις για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων και διατήρηση της συνοχής του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο. Οδηγεί δηλαδή το λαό και τη νεολαία να γίνει «κρέας για τα κανόνια».

 

Και εντός της χώρας έχουμε πόλεμο με... την «πολεμική» οικονομία της ΕΕ & του ΝΑΤΟ

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, η στροφή στην πολεμική οικονομία γδέρνει το λαϊκό εισόδημα με τα 7 δισ. «υπεραπόδοση» απ’ τα ματωμένα πλεονάσματα το 2024, όσο και οι ΝΑΤΟϊκοί εξοπλισμοί που ψήφισαν στον προϋπολογισμό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ - Ελληνική Λύση. Η κυβέρνηση βάζει πλώρη για «ψηλότερα», με μπούσουλα τον στόχο για 70 δισ. φόρους.

Το 2025 έκανε «ποδαρικό» με αυξήσεις: στα διόδια, στο νερό για την «απελευθέρωση», στα «τέλη ταφής» (άλλο ένα χαράτσι για να τρέξει η «πράσινη μετάβαση»), στα ακτοπλοϊκά για το «πρασίνισμα» του στόλου των εφοπλιστών. Όλα αυτά αποτελούν «στόχους» του κεφαλαίου που τσακίζουν τις λαϊκές ανάγκες.

Η ατζέντα του '25 για την οικονομία περιλαμβάνει: Νέα φορολογικά «εργαλεία» που θα γονατίσουν περισσότερο τους μικρούς επαγγελματίες, αλλαγές στο θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων με ρυθμίσεις που θα σφίξουν ακόμα περισσότερο τη θηλιά για τα χρεωμένα νοικοκυριά με στόχο την «περαιτέρω εξυγίανση του τραπεζικού τομέα». Νέα «προαιρετικά» - υποχρεωτικά χαράτσια ιδιωτικής ασφάλισης για τα σπίτια, «οροφές δαπανών» για τις λαϊκές ανάγκες.

Όλα αυτά αποτελούν τους «εθνικούς στόχους» της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, πρώτα πρώτα της σάπιας σοσιαλδημοκρατίας, των ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών που υπερθεματίζουν στην κυβερνητική προπαγάνδα για τις «αβεβαιότητες» και τους κινδύνους ενάντια στη «σταθερότητα» που τσακίζει τον λαό.

Η επίτευξη αυτών των στόχων αποτυπώνεται στο μέγεθος που διαρκώς βελτιώνεται από χρόνο σε χρόνο: τις επιδόσεις των μεγάλων ομίλων στο ταμπλό του χρηματιστηρίου, με την κερδοφορία τους να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενσωματώνοντας το σύνολο της αντεργατικής και αντιλαϊκής νομοθεσίας όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, που κάνει λάστιχο τη ζωή και τη δουλειά του λαού.

Το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο περιορισμού της δυνατότητας να πετύχουμε με τον αγώνα μας βελτίωση των όρων δουλειάς, οι αντεργατικοί νόμοι για τον περιορισμό της απεργίας, τον έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης και των συνδικάτων, είναι η προσπάθεια του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του να υπάρξει «σιγή νεκροταφείου».

Ο πρόσφατος νόμος του Υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας επιδιώκει όχι απλά να ακυρώσει τον ρόλο των συνδικάτων, αλλά να νομοθετήσει ένα νέο μόνιμο εργαλείο περικοπής των μισθών, ένα αυτόματο μισθολογικό «πλαφόν». Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού θα γίνεται με βάση τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των νόμων των μνημονίων που όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν και εφάρμοσαν.

Την ίδια ώρα κλιμακώνεται η κρατική καταστολή και η εργοδοτική τρομοκρατία απέναντι σε συνδικάτα και συνδικαλιστές του ταξικού κινήματος. Τέτοια ήταν η τραμπούκικη επίθεση που δέχτηκε ο πρόεδρος του Σωματείου των Ναυπηγοξυλουργών Πειραιά-Αττικής και Νήσων από αγνώστους με ενέδρα την ώρα που επέστρεφε από την εργασία του στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Αυτόν τον χαρακτήρα έχει η δίωξη στον πρόεδρο του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου (ΠΜΣ) που σέρνεται σε δίκη με την κατηγορία της "Παρεμπόδισης λειτουργίας κοινόχρηστων συγκοινωνιακών μέσων" για κινητοποιήσεις εν μέσω της πανδημίας. Αντίστοιχο χαρακτήρα έχει η βιομηχανία διώξεων ενάντια σε αγωνιστές που συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς, όπως οι διώξεις μελών του ΣΜΤ και η δίωξη ενάντια στον Πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων Ελληνικού και μέλους της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.

 

Οι εργοδότες θέλουν να βγάλουν το τεράστιο «ανεκτέλεστο» με το ελάχιστο εργατικό «κόστος»

Η νέα φάση ανόδου της τεχνικής - κατασκευαστικής δραστηριότητας εκτοξεύει την κερδοφορία των εργοδοτών του κλάδου, των τεχνικών & μελετητικών εταιρειών. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι ο κύκλος εργασιών στον Κλάδο θα ξεπεράσει τα 18 δις Ευρώ το 2025. Το 2023 μόνο οι «μεγάλοι τέσσερεις» κατασκευαστικοί όμιλοι (ΤΕΡΝΑ, ΙΝΡΑΚΑΤ(ΑΚΤΩΡ), AVAX, Μυτιληναίος) σημείωσαν εκτόξευση 37% στον κύκλο εργασιών (2,6 δις €) και 51% στα κέρδη (400 εκατ €), ενώ το ανεκτέλεστο των έργων που πρόκειται να υλοποιήσουν αγγίζει τα 17 δις €. Για το 2024 η κερδοφορία τους είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Αυτή η νέα φάση όμως βρίσκει χιλιάδες Μηχανικούς - Τεχνικούς στα μεγάλα έργα όπως το Ελληνικό, τη Γραμμή 4 Μετρό, αλλά και συνολικά στον κλάδο, να δουλεύουμε 10ωρα -12ωρα, Σαββατοκύριακα, 60 ακόμα και 72 ώρες την εβδομάδα, με ένα «κλειστό» «συμφωνημένο» μισθό, χωρίς καμία καταβολή υπερωριακής αποζημίωσης, χωρίς τις νόμιμες άδειες, ακάλυπτοι σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, χωρίς εργοδοτικές εισφορές για την ασφάλισή μας. Η αχαλίνωτη εντατικοποίηση και η ανεξέλεγκτη επέκταση του ωραρίου δημιουργεί τις συνθήκες για επαναλαμβανόμενα εργοδοτικά εγκλήματα που ονομάζουν «ατυχήματα», για το σύνολο των εργαζόμενων στις Κατασκευές.

Με 60 ώρες δουλειά τη βδομάδα, μεσοπρόθεσμα  ακόμα και ένα σχετικά ψηλότερο «κλειστό» μισθό γρήγορα θα τον ξοδέψουμε στους γιατρούς. Η εργοδοσία με το ΔΠΥ κάνει τους μισθωτούς «αόρατους» για το κράτος και την επιθεώρηση εργασίας όταν αυτή «τυχαίνει» να εμφανιστεί για έλεγχο σε γραφεία και εργοτάξια ή όταν προσφύγουμε σε αυτήν για παραβίαση των δικαιωμάτων μας.

 

Η ακρίβεια εξανεμίζει το μισθό μας

Σήμερα, δίπλα στις μεγάλες απώλειες, την αφαίρεση κατακτήσεων που προωθήθηκαν δήθεν ως προσωρινά μέτρα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων, έρχεται να προστεθεί ο πληθωρισμός στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης, τη στέγαση και την ενέργεια, βασικές ανάγκες και υπηρεσίες. Η ακρίβεια συρρικνώνει τον πραγματικό μισθό ακόμα και όταν αυτός αυξάνεται ονομαστικά. Ταυτόχρονα, εμπορευματοποιούν περαιτέρω τη λειτουργία κρίσιμων τομέων όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η ενέργεια, το νερό, οι μεταφορές, η κοινωνική ασφάλιση, οι υποδομές και οι υπηρεσίες πο­λιτικής προστασίας για τις φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές.

 

Η λαϊκή στέγη απρόσιτο εμπόρευμα και για τους εργαζόμενους που την κατασκευάζουν

Το πρόβλημα της κατοικίας λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών που καταβάλλουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους για τη στέγη, είτε ως ενοίκιο, είτε ως δαπάνες αποπληρωμής ενός στεγαστικού δανείου. Ακόμα και όσοι διαθέτουν ιδιόκτητη κατοικία, καταβάλλουν μεγάλες δαπάνες συντήρησης παλαιών σπιτιών που κληρονόμησαν. Οι τιμές κατοικιών αυξήθηκαν κατά 66,4% απ' το τρίτο τρίμηνο του 2017. Τα ενοίκια έχουν αυξηθεί κατά 37% την τελευταία πενταετία.

Η άνοδος των τιμών της κατοικίας, όπως κάθε εμπορεύματος, δεν αποτελεί «έκτακτο» ή «τυχαίο» φαινόμενο, αλλά προϊόν της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ και της «φυσιολογικής» λειτουργίας του καπιταλισμού. Σε αυτήν την άνοδο παίζει τον πρώτο ρόλο η ανάπτυξη της οικονομίας και η μετατροπή της χώρας, ειδικότερα της Αττικής και της Αθήνας, σε διεθνή προορισμό για «υψηλού επιπέδου» τουρισμό, με την προσέλκυση εγχώριων και ξένων επενδυτών, μεταφράζεται σε νέες επενδύσεις ακινήτων (real estate), στην εκτόξευση των βραχυχρόνιων μισθώσεων (τύπου Airbnb) εκτοξεύοντας περαιτέρω τις τιμές. Η «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ που επιβάλλει ενεργειακά αναβαθμισμένες παλαιότερες κατοικίες, νέες «πράσινες» και «έξυπνες» κατασκευές, σε συνδυασμό με το πανάκριβο «πράσινο» ρεύμα κάνουν αβάσταχτο το κόστος στέγασης.

Δεν αποτελεί διέξοδο στο πρόβλημα η κυβερνητική πολιτική των προγραμμάτων που καλύπτουν ελάχιστους εργαζόμενους, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλουν τον πανάκριβο τραπεζικό δανεισμό. Ο λαός πληρώνει τα κεφάλαια των κρατικών ενισχύσεων μέσω της ληστρικής κρατικής φορολογίας, που αφήνει ανέγγιχτα τα κέρδη των ομίλων και των περικοπών δαπανών για τις κοινωνικές ανάγκες, για τα ματωμένα πλεονάσματα που αναδιανέμουν τη φτώχεια μεταξύ φτωχότερων και φτωχών. Ο λαός χρεώνεται την «Κοινωνική Αντιπαροχή» της δωρεάν παραχώρησης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Δεν αποτελούν διέξοδο ούτε οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την «Τράπεζα Στέγης» και του ΠΑΣΟΚ για τη λεγόμενη «κοινωνική κατοικία», που όχι μόνο δεν διαφέρουν από αυτά που ήδη υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά της προσφέρουν και «προοδευτικό» άλλοθι στη διαχείριση του προβλήματος της στέγης που οξύνεται. Προγράμματα «κοινωνικής κατοικίας» υλοποιούνται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ χωρίς να έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Περιλαμβάνουν μια ποικιλία κατοικιών, κρατικής και ιδιωτικής ιδιοκτησίας, ή ακόμα και συνεταιριστικής μορφής, για τα οποία το κράτος επιδοτεί το ενοίκιο, προκειμένου να προσφέρουν στέγη στα πλέον εξαθλιωμένα λαϊκά στρώματα. Στην πραγματικότητα, κυβέρνηση και υπόλοιπα αστικά κόμματα ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αντιμετωπίσουν τη στεγαστική κρίση, που πηγάζει απ' το γεγονός ότι στο σημερινό σύστημα η κατοικία αποτελεί εμπόρευμα. Οι αγώνες των εργαζόμενων, πολύ περισσότερο των εργαζόμενων Μηχανικών – Τεχνικών, πρέπει να προσανατολιστούν ενάντια στον πραγματικό ένοχο, τους επιχειρηματικούς ομίλους των τραπεζών, των κατασκευών, του real-estate, του τουρισμού, που αποκομίζουν τεράστια κέρδη.

Για να ανοίξει αυτός ο δρόμος βάζουμε στην προμετωπίδα τις διεκδικήσεις του ταξικού κινήματος πρώτα και κύρια για ουσιαστικές αυξήσεις μισθών με μείωση του εργάσιμου χρόνου. Για ολοκληρωμένο στεγαστικό σχεδιασμό με στόχο την κάλυψη των εργατικών - λαϊκών αναγκών, με επανασύσταση του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού κατασκευαστικού προγράμματος. Για απαγόρευση των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών. Τις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος για αναβάθμιση και επέκταση των φοιτητικών εστιών και για αξιοποίηση, με ευθύνη του κράτους, διαμερισμάτων και ξενοδοχείων για δωρεάν στέγαση των φοιτητών.

 

Απαντάμε στην εργοδοτική αδιαλλαξία & την τακτική «καθυστερήσεων»

Ο ΣΤΕΑΤ, η εργοδοτική οργάνωση των μεγάλων ομίλων (ΤΕΡΝΑ -AKTOR –AVAX – ΜΕΤΚΑ ΑΤΕ κ.λπ.), αλλά και οι εργοδοτικοί φορείς των υπόλοιπων τεχνικών μελετητικών εταιρειών (ΣΑΤΕ –ΣΕΓΜ –ΠΕΣΕΔΕ κ.λπ), κατέθεσαν μια απαράδεκτη αντιπρόταση για ΣΣΕ  στις συναντήσεις με το Σωματείο μας:

·        χωρίς κάλυψη των εργαζόμενων με ΔΠΥ

·        με ονομαστικό μισθό κάτω από εκείνον της Συλλογικής Σύμβασης του 2009

·        με κατάργηση κάθε κατοχυρωμένου επιδόματος όπως: παιδιών, εργοταξίου, διαμονής εκτός κατοικίας, μεταπτυχιακού κ.ά.

Από τότε οι εργοδότες τήρησαν παρελκυστική τακτική «καθυστερήσεων» δήθεν ζητώντας χρόνο προκειμένου «να καταλήξουν» για το ζήτημα της κάλυψης μέσω της ΣΣΕ των εργαζόμενων με ΔΠΥ.

Η πραγματικότητα είναι ότι μεγάλοι όμιλοι και μικρότεροι εργοδότες επιδιώκουν να «θάψουν» οριστικά δικαιώματα που το 2009 είχαμε κατοχυρώσει με υπογραφή ΣΣΕ στη διαδικασία Διαιτησίας του ΟΜΕΔ, να επιβάλλουν την ατομική διαπραγμάτευση και την ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση που διασφαλίζει η εργασία με ΔΠΥ.

Το 2009 - για πρώτη φορά στη χώρα - η ΣΣΕ του ΣΜΤ με τους εργοδότες κάλυψε και τους μισθωτούς που παρέχουν εξαρτημένη εργασία με ΔΠΥ στις Τεχνικές Μελετητικές Εταιρείες και μάλιστα με αναδρομικές ετήσιες αυξήσεις 6%. Η υποχρεωτική εφαρμογή της ΣΣΕ για τις επιχειρήσεις στην Αττική, αλλά και η ισχύς της, καταργήθηκε τον Αύγουστο του 2012, όπως επέβαλε η μνημονιακή νομοθεσία, ταυτόχρονα με όλες τις υπόλοιπες ΣΣΕ στη χώρα.

 

Χωρίς ΣΣΕ & με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, η εργοδοσία «μεγάλη» και «μικρή» μπορεί:

·                  Να διαμορφώνει το ύψος του μισθού χωρίς κατώτατο όριο, χωρίς υπολογισμό προϋπηρεσίας και επιπέδου σπουδών, χωρίς 13^ο και 14^ο μισθό.

Στην πράξη μπορεί να πληρώνει ειδικά τους νεοεισερχόμενους «όσα θέλει», ακόμα και κάτω απ’ το επίπεδο φτώχειας του ονομαστικού κατώτατου μισθού των 830 Ευρώ.

·                  Να επεκτείνει ανεξέλεγκτα την τυπική 5ήμερη-8ωρη εργασία, χωρίς καμιά υποχρέωση πληρωμής υπερωριών.

Η κατάσταση αυτή μας έχει φέρει να κάνουμε «δουλειά για δύο». Είμαστε οι «φτηνότεροι» αμοιβόμενοι ανά εργατοώρα εργαζόμενοι στις Κατασκευές. Τα «μπλοκάκια» εξάλλου δε «χτυπάνε κάρτα», γι’ αυτά δεν εφαρμόζεται η εργοδοτική κυβερνητική απάτη της «ψηφιακής κάρτας εργασίας» του νόμου Γεωργιάδη για τους τυπικά μισθωτούς.

·                  Να μην πληρώνει εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης, κλέβοντας νόμιμα τον ΕΦΚΑ (πρώην ΤΣΜΕΔΕ).

Η πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών αυτοαπασχολούμενου αποκλειστικά απ’ την τσέπη μας, συρρικνώνει τη μελλοντική σύνταξή μας.

·                  Να μη χορηγεί νόμιμες άδειες με αμοιβή για ανάπαυση, τοκετό ή λοχεία (η εγκυμοσύνη ισοδυναμεί με «οικειοθελή αποχώρηση» ή με άδεια «άνευ αποδοχών), τις άδειες μητρότητας –πατρότητας, ασθένειας ή λόγω εργατικού ατυχήματος.

Το δικαίωμα της άδειας ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη.

·                  Να κλέβει την αποζημίωση απόλυσης, καθώς ονομάζει την απόλυση «λύση της σύμβασης» με τον εργαζόμενο που βαφτίζει «συνεργάτη».

Μόνο κατόπιν παρέμβασης του ΣΜΤ έχουν υποχρεωθεί σε πολλές περιπτώσεις οι εργοδότες στην καταβολή αποζημίωσης.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΠΥ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ τους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ «ΜΠΛΟΚΑΚΙ» ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΛΑΔΟ.

 

Μόνο με μαζικό απεργιακό αγώνα και κινητοποιήσεις, με νέα απεργιακή κλιμάκωση το Φλεβάρη εφόσον δεν καλυφθούμε απ’ την εργοδοτική πλευρά μπορούμε να επιβάλλουμε στους εργοδότες την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με κάλυψη των εργαζόμενων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.

ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ επί των κλιμακίων αμοιβών της προηγούμενης ΣΣΕ με κατοχύρωση κατώτατου μισθού βάσει της προϋπηρεσίας (τριετίες) που ξεκινάει για τυπικά μισθωτούς με πρόσληψη ή ΔΠΥ, από:

• 1295 € καθαρά για τους απόφοιτους Πολυτεχνικών και άλλων σχολών 5ετούς φοίτησης ,
• 1205 € καθαρά για τους αποφοίτους πανεπιστημιακών σχολών 4ετούς φοίτησης,
• 1090 € για τους απόφοιτους ΙΕΚ και άλλων τεχνικών σχολών.

 

Προχωράμε μπροστά χωρίς καμιά αναμονή σωτηρίας από κυβερνήσεις και συνδικαλιστές των εργοδοτών

Το Σωματείο πρέπει να κινηθεί αποφασιστικά στο επόμενο διάστημα στο μόνο δρόμο που μπορεί να φέρει αποτελέσματα για τις ζωές μας.

Þ  Δυναμώνουμε την οργάνωση μέσα στους χώρους δουλειάς

Το προηγούμενο διάστημα προχωρήσαμε σε δύο απεργιακές κινητοποιήσεις, σε πλήθος παρεμβάσεων σε χώρους δουλειάς, εργοτάξια και γραφεία. Η απεργία στον κλάδο στις 6 Νοέμβρη, η πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη, αποτελούν σταθερά βήματα στην προσπάθεια να δυναμώσουμε την παρέμβαση του ΣΜΤ στους χώρους δουλειάς, να μαζικοποιήσουμε τη συμμετοχή στις απεργίες και κινητοποιήσεις. Δείχνουν ότι έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε να πετύχουμε το στόχο υπογραφής ΣΣΕ. Ανάλογα με το πόσες δυνάμεις θα μπουν στη μάχη θα εξαρτηθεί η δύναμη διαπραγμάτευσης με τους εργοδότες. Η Σύμβαση πρέπει να γίνει υπόθεση του καθενός και της καθεμιάς, με την προετοιμασία της απεργίας μέσα σε κάθε χώρο εργασίας. Με την προετοιμασία νέας κλιμάκωσης μέσα στο Φλεβάρη.

Þ  Συνεχίζουμε στο δρόμο της ταξικής ενότητας στον κλάδο και συμπόρευσης ειδικά στα μεγάλα εργοτάξια ενάντια στην κοινή εργοδοσία, με το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων, που επίσης παλεύουν για την υπογραφή νέας κλαδικής ΣΣΕ, για να σπάσουμε όλοι μαζί την εργοδοτική αδιαλλαξία.

Δίνουμε τη μάχη μαζί με τους Οικοδόμους και τα υπόλοιπα σωματεία στον κλάδο, να δυναμώσει το νεοσύστατο Σωματείο Εργαζομένων στο Έργο του Ελληνικού. Ένα ισχυρό Σωματείο μπορεί να αποτελέσει προπύργιο ταξικής ενότητας και διεκδίκησης που θα ανοίξει το δρόμο για κατακτήσεις σε μισθούς, μεροκάματα, ωράριο και την προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας για όλες τις ειδικότητες στον κλάδο. Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας τους αγώνες του Σωματείου των Εργαζόμενων στη Γραμμή 4 του Μετρό, για την κατάκτηση ουσιαστικών αυξήσεων για όλες τις ειδικότητες.

Þ  Προσπερνάμε λογικές «ίσων αποστάσεων» απ’ την ηγεσία της ΓΣΕΕ και τις αγωνιστικές πρωτοβουλιές του ΠΑΜΕ, λογικές απομόνωσης του Σωματείου απ’ τα εκατοντάδες ταξικά Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα.

Ο μόνος δρόμος για να ηττηθεί η επέλαση των εργοδοτών και ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, είναι ο πανεργατικός συντονισμένος αγώνας των ταξικών συνδικάτων.

Ως ΣΜΤ συμμετείχαμε, με απόφαση της ΓΣ, στην Πανελλαδική Σύσκεψη Εργατικών Κέντρων – Ομοσπονδιών και Σωματείων που κάλεσε το ΠΑΜΕ, στις 9 & 10 Νοέμβρη, τη μεγάλη σύσκεψη συντονισμού χιλιάδων εργαζομένων και εκατοντάδων σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών για την κοινή δράση απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, για αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ακυρώνουν τις ΣΣΕ, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, μέτρα Υγείας και Ασφάλειας.

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έχουν τεράστιες ευθύνες γιατί όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσαν το βασικό σύμμαχο των κυβερνήσεων για να περάσει και να εφαρμοστεί όλο αυτό το αντεργατικό οικοδόμημα που καθήλωσε τους μισθούς στα όρια της φτώχειας, καλλιεργώντας τη λογική του μονόδρομου και των θυσιών για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Είναι συνένοχες για την αποδοχή της Οδηγίας 2022/2041 της ΕΕ, την οποία μετέφρασε σε νόμο η κυβέρνηση για τον κατώτατο μισθό. Σήμερα βάζουν πλάτη στη στήριξη της συμμετοχής της χώρας στον πόλεμο και την αύξηση των πολεμικών ΝΑΤΟϊκών δαπανών. Πίσω από ένα γενικό «ευχολόγιο» για την ειρήνη, κρύβουν την ουσιαστική στήριξη της ΕΕ ως «προπύργιο ειρήνης και δημοκρατίας» και της κυβέρνησης που την καλούν να «αναλάβει πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της ΕΕ και των Διεθνών Οργανισμών για την άμεση κατάπαυση πυρός» στη Μέση Ανατολή. Ούτε στα λόγια δε ζητούν πια την κατάργηση των αντεργατικών νόμων και διατάξεων. Η λογική τους είναι, αυτά έγιναν δεν αλλάζουν. Το μόνο βέβαιο για αυτούς είναι η δηλωμένη στήριξη της κατεύθυνσης για την επίτευξη των αυστηρών δημοσιονομικών στόχων και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Η καλλιέργεια της μοιρο­λατρίας ότι με τους αγώνες δε βγαίνει τίποτα και ότι η λύση βρίσκεται στην αναζήτηση «κυβερνητικών σωτήρων» και στο ξέπλυμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Σε αυτή την επιδίωξη θέλουν να παίξουν πρωτα­γωνιστικό ρόλο οι συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε:

• Το εισόδημά μας ενάντια στην ακρίβεια στη στέγαση, την ενέργεια, τα τρόφιμα και τη νέα φοροληστεία.
• Την προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος απ’ τις φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές.
• Ενάντια στην πολιτική της ΕΕ που μετατρέπει σε πανάκριβα εμπορεύματα την ενέργεια, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες, την υγεία, την ασφάλιση και την παιδεία.
• Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Απεμπλοκή από τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία – Έξω οι βάσεις - Καμία διευκόλυνση σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ισραήλ.

Παλεύουμε για:

o Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.

o 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Όχι στην 6ήμερη εργασία, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στην εργασία με «μπλοκάκι», στην απλήρωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

o Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

o Αυξήσεις στους μισθούς και ΣΣΕ. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Κάλυψη με ΣΣΕ όλων των εργαζόμενων με εξαρτημένη σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (Μισθός, ΔΠΥ κ.λπ.) στην προοπτική κατάργησης του ΔΠΥ, με κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους. Υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο, με βάση την πρόταση του σωματείου που εχει κατατεθεί στους εργοδότες.

o Επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 – 2023, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η μετενέργεια και η συρροή, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών. Eπαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα συνδικάτα.

o Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Να γίνει υποχρεωτικά καθολική η εφαρμογή του επιδόματος γάμου στο 10%.

o Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους (και στους αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους με ΔΠΥ) και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού.

o Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στη χώρα μας. Καμία διευκόλυνση σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ισραήλ. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. 

o Να σταματήσουν τώρα οι διώξεις στρατευμένων που καταγγέλλουν τον πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή.

o Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και για την προστασία του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ για κάθε εργαζόμενο και 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Μείωση τιμών και πλαφόν στις τιμές της ενέργειας και των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων σε όλα αυτά τα ήδη για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά. Μείωση φορολογίας στα χαμηλά εισοδήματα και αύξηση ως το 45% για το μεγάλο κεφάλαιο.

o Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, αναβαθμισμένη Εκπαίδευση για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και όλων των ταξικών εμποδίων και φίλτρων που μπαίνουν στην εκπαίδευση. Ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των επαγγελμάτων.

o Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, για όλους, για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης – θεραπείας – αποκατάστασης. Υγεία κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

o Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, δημόσια, υποχρεωτική. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.

o Πλήρης νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας των λαϊκών νοικοκυριών και απαγόρευση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας. Παύση κάθε μορφής αναγκαστικής εκτέλεσης και πλειστηριασμών από πλευράς των τραπεζών σε βάρος των οφειλετών λαϊκών οικογενειών για οφειλόμενα ποσά σε τράπεζες και εφορία. Διαγραφή 50% των οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών προς τις τράπεζες και ταυτόχρονη διαγραφή των τόκων, ανατοκισμού και κεφαλαιοποίησης κάθε μορφής τόκων για χρέη των λαϊκών νοικοκυριών.

o Ανασύσταση του έργου των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας με το σύνολο των αρμοδιοτήτων που υπήρχαν, με άμεση έναρξη και ενίσχυση του κατασκευαστικού προγράμματος. Αξιοποίηση των αποθεματικών του πρώην ΟΕΚ και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του με επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι διοχέτευσης τους «στα δόντια» των λίγων. Παροχή φτηνής, σύγχρονης κατοικίας στις πολύτεκνες οικογένειες από το κράτος. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του από το κράτος για τα νέα ζευγάρια.

o Μέτρα προστασίας της υγείας & ασφάλειας στους χώρους δουλειάς με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ).

o Ολοκληρωμένος, ουσιαστικός, επιστημονικός σχεδιασμός συνδυαστικής αποτίμησης και πρόληψης για το σύνολο των κινδύνων για την προστασία από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές, με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους. Άμεση διακοπή όλων των μη αναγκαίων εργασιών όπου εκδηλώνονται πυρκαγιές, έντονα καιρικά φαινόμενα κ.λπ., με πλήρη αποζημίωση των ημερομισθίων των εργαζομένων.

o Μέτρα προστασίας των εργαζομένων και του πληθυσμού χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση κατά τη διάρκεια πυρκαγιών και άλλων φυσικών ή τεχνολογικών καταστροφών (μεταφορά και διαμονή σε ασφαλείς χώρους, νοσοκομειακή περίθαλψη κ.ά.). Άμεση αποκατάσταση των προβλημάτων σε δίκτυα και υποδομές με ευθύνη του κράτους. Άμεση και ουσιαστική στήριξη και αποκατάσταση των πληγέντων με πλήρεις αποζημιώσεις στο 100% των απωλειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

o Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την πολιτική “απελευθέρωσης” της ΕΕ  – Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στο λαό. Αξιοποίηση εγχώριων πηγών ορυκτών καυσίμων – λιγνίτη – κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ για την «πράσινη ανάπτυξη» και το «εμπόριο ρύπων».

Αναλυτικά το διεκδικητικό πλαίσιο στις αποφάσεις των προηγούμενων γενικών συνελεύσεων του σωματείου.